Over Socionext en Ontwikkelingshulp

Sinds begin september neem ik deel aan de Socionext Social Entrepreneurship Challenge. Het Socionext initiatief brengt studenten van de Universiteit van Amsterdam èn Zuid-Afrika samen met het Amsterdams bedrijfsleven. Het doel: via een sociaal entrepreneurschap project studiebeurzen genereren voor Zuid-Afrikaans talent dat anders niet zou kunnen studeren. Meer over het project waar ik aan bijdraag vind je hier. Wij studenten doen praktijkervaring op. De deelnemende bedrijven krijgen de mogelijkheid de kloof tussen studeren en werken te dichten en worden bijgestaan met sociale media-projecten. Het geheel draagt nog bij aan een goed doel ook.

Dit gezegd hebbende moet ik toch een bekentenis doen. Ik geloof namelijk niet in ontwikkelingshulp. Verrast dat? Laat ik specifieker zijn. Ik geloof niet in het leeuwendeel van de ontwikkelingshulp zoals het de afgelopen 60 jaar is gegeven. Ik heb me tijdens mijn studie gestort op het ontwikkelingsdenken. Ik heb honderden artikelen en tientallen boeken op dit terrein gelezen. Wat ik vond stelde teleur. Het betrof veelal grijze Westerse professoren die vanuit ivoren torens vertelden wat Afrikaanse overheden, en Afrikanen in het algemeen, moesten doen. Het gevolg? Ontwikkelingshulp heeft grotendeels gefaald. De resultaten zijn summier. Corruptie en armoede vieren nog altijd hoogtij.

Ik geloof niet dat je Afrikanen vanuit ivoren torens kunt vertellen wat ze moeten doen. Ik geloof niet in het financieren van corrupte overheden, welke moraliteit of welk goed doel daar ook achter zit. Er moet simpelweg geen geld langs deze kanalen verplaatst worden. Ik geloof ook al niet in het stelselmatig zielig doen voorkomen van mensen die net zo capabel zijn als u en ik. Die misschien de financiën missen maar verder net zo intelligent zijn, net zo gemotiveerd en net zo graag hun steentje bijdragen. Ontwikkelingshulp moet anders.

Maar laat ik u ook vertellen wat ik wel geloof. Ik geloof dat kennis macht is. Ik geloof dat onderwijs mensen in staat stelt tot grote hoogten te komen, uit wat voor situatie ze ook komen. Ik geloof dat onderwijs oplossingen biedt voor de meest fundamentele problemen die spelen in ontwikkelingslanden. Ik geloof dat educatie mensen in staat stelt kritisch naar zichzelf, hun omgeving en hun overheid te kijken. Ik weet dat een opgeleid mens nog veel meer het belang van onderwijs ziet voor zijn of haar kinderen. Educatie draagt bij. Educatie emancipeert.

Ik geloof dat het mogelijk is structurele veranderingen te bewerkstelligen in, in dit geval, de Zuid-Afrikaanse situatie door het empoweren van de mensen zelf. Dat we, met relatief kleine offers kunnen bijdragen aan beter hoger onderwijs in de Zuid Afrika en vooral meer afgestudeerden. Maar: een dergelijk initiatief moet controleerbaar zijn. Het moet corrupte overheidskanalen schuwen en de fondsen mogen nooit verloren gaan in grote logge bureaucratische organisaties.

Dit zijn de punten waarop ik ontwikkelingshulp afreken. Dit is waar ik Socionext op getoetst heb. En omdat ik het kritisch beschouwd heb geloof ik dat dit een initiatief is dat werkt. Dat het controleerbaar is en dat het doet wat het moet doen en niets anders. Dít is waar ik in geloof.
Dit is hoe ik de wereld ga veranderen.


Doe mee. Wij zijn overal. Wij zijn op twitter, op facebook, op LinkedIn en youtube. Denk mee, retweet, deel links en, als het even kan, doneer dan aan Socionext.