Het ZZP leven

Mensen, ik heet u graag welkom op het kantoor van @MartFK Advisory Services. Zie hier de benefits van een medewerker:

Een werkplek van alle gemakken voorzien.

Constant op de hoogte van de laatste ontwikkelingen.

Een sportcentrum in het kantoor.

Elke dag casual friday!

En de beste koffie van Nederland.
















Jawel mensen, bij @MartFK Advisory Services hebben ze het goed voor elkaar! (en met ze bedoel ik hij, en met hij bedoel ik ik).

Brownies

Ingrediënten:

200 g pure chocolade (beste die je kunt krijgen)

100 g boter

60 ml  arachideolie

4 eieren

250 g bruine basterdsuiker

400 ml melk

125 g zelfrijzend bakmeel

25 g cacaopoeder

mespunt zout

Eventueel:

Ongezouten Pecannoten of walnootstukjes.

Recept:

Oven voorverwarmen op 180 graden. Chocolade in een kom boven een pan lichtjes kokend water smelten (au bain-marie). Ondertussen suiker en eieren luchtig kloppen en dan  de melk toevoegen en goed roeren. Gezeefde bakmeel, cacao en zout toevoegen en opnieuw goed kloppen.

Kom chocolade van het vuur en de boter en olie erdoor roeren. Dan het bakmeelmengsel al kloppend toevoegen. Beslag in een beboterde bakvorm storten. Eventueel pecan/walnoten toevoegen op dit moment. 45 minuten in de oven. Goed laten afkoelen. Royaal afsnijden. Done.

Niccccce. Gebruik goede chocolade.

Pecan- en cashewnoten maaltijdsalade

God wat was dit lekker. En klaar in een handomdraai. Zelfs voor mensen met kuchenängst. Maaltijdsalades ftw! Zeker in vrouwelijk gezelschap, als je de rest van de avond aan de wijn en bijvoorbeeld tapas gaat is dit geweldig.

O allereerst: De verhouding van ingrediënten is altijd persoonsgebonden. Sommigen lusten een flinke hoeveelheid tomaat, anderen vinden 75 gram noten per persoon wat aan de zware kant. Weer anderen houden niet van rucola en prefereren ijsbergsla. So be it.
Smaken verschillen, maar dit is een aardige leidraad.


Ingrediënten (voor 2 personen):

Salade:
3 flinke handen rucola
150 gram (ongezouten) pecan- en(/of) cashewnoten
10 cherrytomaatjes
Halve komkommer
Zeezout uit de molen naar smaak.
Flinke scheut extra vergine olijfolie.

Twee lekker donkere (afbak)stokbroodjes
Fles rode wijn(!)

Recept:
Neem alvast een mooi glas wijn

Was de rucola en laat het uitlekken of doe het in de slacentrifuge. Bak de stokbroodjes (indien nodig) af.
Halveer de cherrytomaatjes. Snijd de komkommer in blokjes. Stop de rucola, tomaat, komkommer, en de (gemengde) noten in een kom. Zeezout uit de molen, olijfolie erover en hussel het voorzichtig door elkaar met 2 vorken. Wees vooral niet te conservatief met de olijfolie, gezonder dan dit gerecht kan bijna niet, bezuinigen op olijfolie is dan een doodzonde.

Snijd een stokbrood schuin af in lange dunne plakken met een broodmes en leg de andere terug in de (uitgeschakelde maar nog steeds warme) oven. Zet wijnglazen en de fles op tafel. Schep de salade op borden en leg op elk bord een half gesneden stokbroodje. Na het zoenen kun je altijd nog een keer opscheppen.  Done.

Bon appetijt!


Tip: Bij het opscheppen van de salade kun je het beste 2 vorken voor de rucola, en een opscheplepel voor de rest van de salade gebruiken.
Tip: De wijn op de foto is een Cabernet Sauvignon van de Albert Heijn. Niet echt een saladewijn misschien maar deze is zo goed dat ik hem de hele dag kan drinken.

Disclaimer: sommigen zouden bij een dergelijke salade liever walnotenolie gebruiken dan olijfolie. Persoonlijk vind ik dat met de rucola en de gemengde noten de notensmaak al goed vertegenwoordigd is.

Een glimp

Als ik je herinner, dan herinner ik je zo.

Ik lig naast jou in mijn bed. Je ogen zijn gesloten. Je ruikt naar zoet en zout en wind en strand en zonneschijn. Je lichaam gloeit nog na van de zon. Je open geknoopte strandshirt –zongekleurd maar toch wit- toont je zij en je navel. Met mijn vingers streel ik je en volg ik de bijna onzichtbare striae. Dan klamp je mijn hand tegen je buik.

De wijsvinger van mijn hand ligt op de rand van je navel. Mijn pink ligt millimeters boven het blauwe bikinibroekje dat boven je korte broek uitsteekt. Elke beweging zou een fatale zijn. Ik adem ademloos. Onhoorbaar hap jij naar lucht.

Jezus wat ben ik onnavolgbaar verliefd. Net als een jaar terug kan ik in jou opgaan: me helemaal in jou verliezen. En voor jou is het nooit anders geweest. Wij zijn de niet-te-stoppen kracht en het onbeweeglijke object die in hun paringsdans alle natuurwetten herschrijven. Wij zijn Paris en Helena. Na ons de zondvloed. Wij moeten niet met elkaar omgaan want dan maken we alles stuk om bij elkaar te zijn.

Maar hier liggen we. Ik weet dat ik moet weten dat het over is, maar dat is alles dat ik weet. Ik kijk naar je: hoe je boezem op en neer gaat met iedere zachte ademhaling. Hoe je blonde krullen mijn kussen bedekken. Ik wil je. Ik wil alles. Ik wil je helemaal en voor altijd en ik hoop dat je alsjeblieft nooit meer je ogen open doet en dat dit moment voor altijd mag blijven voortduren. Alsjeblieft Linda..

Eerder deze middag liepen we over het strand. Ik hoorde ze denken: hoort zij bij hem? Die prachtige grote blondine. Lang, krullend en wulps. De wind door haar haren, de zon over haar lichaam, de hele godganse wereld in haar ogen. Wat moest die nu met die dikke jongen.

Ik glimlachte trots en verdrietig.

Je had me opgebeld. Voor het eerst in maanden. Jij was altijd sterker: ik had jou nooit durven bellen. Je belde over koetjes en kalfjes. Over of ik meewilde naar de zee. Dat wilde ik.

En daar liepen we. Jij in een blauw bikinibroekje en een shirt dat boven je middel was vastgeknoopt en je aan moest houden omdat je je bikinitop vergeten was. Onder dat shirt droeg je niets, wist alleen ik. Je rende de zee in, tegen een golf in. Je sloeg om je heen, kroelde en dook onder. Toen je weer bovenkwam wist iedereen het.

Kostbare seconden tikken weg. Je ligt naast me maar dat duurt steeds minder lang. Ik smeek alles dat heilig en verboden is. Nog even maar: nog één seconde langer. Je opent je ogen.

Ik heb je nooit meer gezien. Een half jaar later was je dood.
Mensen die in God geloven hebben jou niet gekend.

Ik loop vaak nog over het strand. Dan hoop ik op een glimp van blauw en wit en blond. Ik zoek jou in iedere vrouw. Maar de kust is onherkenbaar.

Ja ik loop nog vaak over het strand. De eeuwige wind in mijn gezicht, daar voor mijn tranen.


En jij.. Jij kreeg niet eens een open kist.